دل نوشته های دلم

آنچه به یاد دارم:روزهای قشنگ زندگی ام ازخانه قدیمی پدرم در سرزمین نخل و نارنج و هنر آغاز شداز تاریخ دقیق تولدم چیزی به خاطر ندارممادرم همین قدر به من گفته است که دراولین  روز زیبای بهار به جمع انسان های رویزمین افزوده شدم،  فصلی که آن را دوست نمیدارموقتی دست چپ و راستم را از هم تشخیص دادم مرا به مدرسه فرستادنداولین درسم را با الفبا آغاز کردم، خواندن قصه های شنگول و منگول و بعدها حافظ برایم سرگرمی خوبی بوددرس مدرسه را هم به تجربه گرفتمسرم را تراشیدند طپانچه  دستم دادند تا روزهای مقدسم را سپری کنممدار آرزوهایم وسیع و زادگاهم برای طی آن تنگ می نمودطعم تلخ مهاجرت را در کوی برزن تهران سر کشیدمانیس لحظه های تنهایی ام خط خطی های شد که خودم هم خوانده نمی توانمدمساز با هنر تیارت و سینما، فارغ از خانه ی تیارت، ماهر به ادبیات فارسی شدمتا چشم گشودم گلیمم در آب غرق گشته بودبه میان دریا آمدم تا به بازوانم تکیه کنمسخت در تلاشم تا گلیم غرق گشته ام را از آب بیرون کشماکنون در جمع آدمهای خوب ساکن دریا نفسی می کشم دل نوشته های دلم...ادامه مطلب

آنچه به یاد دارم:روزهای قشنگ زندگی ام ازخانه قدیمی پدرم در سرزمین نخل و نارنج و هنر آغاز شداز تاریخ دقیق تولدم چیزی به خاطر ندارممادرم همین قدر به من گفته است که دراولین  روز زیبای بهار به جمع انسان های رویزمین افزوده شدم،  فصلی که آن را دوست نمیدارموقتی دست چپ و راستم را از هم تشخیص دادم مرا به مدرسه فرستادنداولین درسم را با الفبا آغاز کردم، خواندن قصه های شنگول و منگول و بعدها حافظ برایم سرگرمی خوبی بوددرس مدرسه را هم به تجربه گرفتمسرم را تراشیدند طپانچه  دستم دادند تا روزهای مقدسم را سپری کنممدار آرزوهایم وسیع و زادگاهم برای طی آن تنگ می نمودطعم تلخ مهاجرت را در کوی برزن تهران سر کشیدمانیس لحظه های تنهایی ام خط خطی های شد که خودم هم خوانده نمی توانمدمساز با هنر تیارت و سینما، فارغ از خانه ی تیارت، ماهر به ادبیات فارسی شدمتا چشم گشودم گلیمم در آب غرق گشته بودبه میان دریا آمدم تا به بازوانم تکیه کنمسخت در تلاشم تا گلیم غرق گشته ام را از آب بیرون کشماکنون در جمع آدمهای خوب ساکن دریا نفسی می کشم دل نوشته های دلم...ادامه مطلب

یکباره گــــــرفته بدنـــــم بـــــــوی تنت رابـــــی انکه به آغــــــــوش بگیرم بدنت را صد بار به در گفتم و دیـــــــوار نفهمید در گوشــــه ی دل راز بسی خواستنت را صـــــــــد بـار نشستم سر راهی که ببینم یک لحظه ی کوتاه مگــــــــــــر آمدنت را کافی ست که یک بار تو در کوچه بگردی تا باد ببوسد نخـــــی از پیـــــــــرهنت را دانی که مرا دامن این مرگ بگیــــــــــــرد یک روز اگـــــــــــــــر گم بکنم نسترنت را شاهین سبکبال منی ای کــــــه به صحرا هر بار فقط می نگرم پــــــــــــر زدنت رابانـــو تـــــو بیا رخ بنما بـــــــر سر راهی تا سیـــــــــر ببینم مژه بــــر هم زدنت را...... دل نوشته های دلم...ادامه مطلب

روزی من عاشقانه ترین ترانه ی تاریخ را خواهم سرودترانه ای که عاشقان در گوش هم زمزمه می کنند واز فرط عشق و به شکرانه ی آندر آغوش هم اشک خواهند ریخت وهمدیگر را تنگ تر به بر خواهند کشیدروزی که دیگر با شنیدنشهیچ کس به هیچ چیزی جز دوست داشتن نمی اندیشدترانه ای که سخت ترین انسان‌ها رابه نرم‌خوترین موجوداتی بدل می کندکه غیر از عشق رویایی در سر ندارندترانه ای خواهم نوشتترانه ای که طعم آغوشش هوسناک نیستترانه ای که کوچه های شهر رااز عطر خود لبریز خواهد کردو کودکان با زمزمه اشعشق ورزیدن را تمرین می کنندروزی من عاشقانه ترین ترانه ی تاریخ را خواهم سرودروزی که برای آنهیچ کس نام مرا جستجو نخواهد کردهمه پیِ تو می گردندپی ِتوکه تنها دلیل سرودن عاشقانه ترین ترانه ی تاریخی! دل نوشته های دلم...ادامه مطلب

وقتی میگویم " زن ها "منظورم واقعاً زنهاست !همانهایی که بینی و ابرو و لب و چانه و ...همه اش مال خودشان بوده از ابتدا .همانهایی که مغرور وخود شیفته نیستند امابه خلقتشان، هرچه هست میبالند و خود را همانطو دل نوشته های دلم...ادامه مطلب

رفتن دخترها برعکس پسرهاستبهانه نمیاورند...این شاخه آن شاخه نمیکنند...پیچاندن که هرگز...دخترها تا لحظه ی آخر میمانند...بعد از هر قهرو آشتی دورتر میشوندبعد از هر بار فرو ریختن سردتربعد از هربار فهمیدن ح دل نوشته های دلم...ادامه مطلب

مرد که خوب باشدزن عزیزِ خانه میشود لباس های رنگارنگشموهایِ بلند و آبشارشگلِ سر های گل گلی اشو عطرِ تنش خانه را زنده میکند.مرد که مهربانِ یار باشد زن عزیز دردانه یِ اش میشود.حس امنیت و اعتماد درونش موج دل نوشته های دلم...ادامه مطلب

هیچ کس نگفت سادگی, هم خوب است ...

هیچ کس نگفت ساده که باشی

ساده میخندی

ساده شاد میشوی

ساده ذوق می کنی

ساده می بخشی...

و ساده تر دل می بندی ...!

جوری ما را از سادگی, ترساندند, که همه مان ناچار شدیم

نقاب هایی از جنسِ هفت خطی و سیاست ، روی خودمان بکشیم

وگرنه من که می دانم همه مان شبیه به همیم

یک مشت آدمِ ساده و بی غَل و غش...

با این تفاوت که بعضی هایمان بدجور تویِ نقشِ نقاب هایمان فرو رفته ایم...

بدجور!

دل نوشته های دلم...

آدم از یک جایی به بعددیگر خودش را به در و دیوار نمیکوبداز هر چه هست و نیست شاکی نمیشود، از آدم ها فاصله نمی‌گیرداز هیچ کس، دیگر متنفر نمیشوددیگر گریه نمیکند، غصه نمی خورد، از حرف کسی نمی رنجددیگر شعر دل نوشته های دلم...ادامه مطلب

شاید به نظر غیرمنطقی و احمقانه بیادولی این یه واقعیتهرمانا رو ببینید، شعرا، تاریخ، زندگی دوستاتون و سرنوشت خودتونهمیشه اونی بیشتر دوست داشته شده که سنگدل‌تر بودهاونی بیشتر بخشیده شده که خطای سنگین‌تری دل نوشته های دلم...ادامه مطلب